ผลจะบิดเบี้ยว และมีขนาดเล็กผิดปกติ

วัชพืชในแปลงและรอบแปลงปลูกเป็นที่อาศัยหลักของแมลงพาหะ ควรถอนทำลายทิ้งเพื่อลดแหล่งสะสมของเชื้อไวรัสและแมลงพาหะ เช่น สาบแร้งสาบกา กะเม็ง หญ้ายาง กระทกรก ลำโพง โทงเทง และขี้กาขาว ซึ่งแมลงพาหะนำโรคคือแมลงหวี่ขาวยาสูบ สามารถเข้าทําลายได้ทุกระยะการเจริญเติบโตของพืช โดยทั้งตัวอ่อนและตัวเต็มวัยจะอาศัยดูดกินน้ำเลี้ยงจากใบและยอดอ่อนของพืช การทําลายของตัวอ่อนทําให้เกิดเป็นจุดสีเหลืองบนใบพืช ใบพืชหงิกงอขอบใบม้วนลงด้านล่าง ต้นแคระแกร็น และเหี่ยว หากพบทําลายในปริมาณมากอาจทําให้พืชตายได้นอกจากนี้ยังเป็นแมลงพาหะนําเชื้อไวรัสสาเหตุโรคใบด่างในพืชต่างๆ ซึ่งเป็นสาเหตุสําคัญที่ทําให้ผลผลิตลดลง

การป้องกันกำจัดแมลงหวี่ขาว

• การจัดการแปลงปลูกพืช : หากพบแมลงหวี่ขาวใต้ใบพืชจำนวนมาก ให้ตัด-เก็บส่วนของพืชเผาทำลาย เพื่อป้องกันการระบาด หรือหลังเก็บเกี่ยวผลผลิตแล้วให้เก็บเศษซากพืชออกนอกแปลงปลูก และทำความสะอาดแปลงปลูกและพื้นที่รอบๆ
  

• การใช้วิธีกลล่อและดักแมลง : การใช้กับดักกาวเหนียว (Sticky trap) โดยอาศัยพฤติกรรมของแมลง ซึ่งชอบบินเข้าหาวัตถุสีเหลือง การติดกับดักกาวเหนียวนอกจากสามารถลดจำนวนแมลงได้ระดับหนึ่งแล้ว ยังสามารถใช้ในการตัดสินใจในการใช้สารเคมีป้องกันกำจัดแมลงต่อไป
  

• ใช้ อะกรีเบสท์ พลัส ผสมน้ำฉีดพ่น อัตรา 30- 60 ซีซี ต่อน้ำ 20 ลิตร ฉีดพ่นช่วงบน-ล่างของใบและลำต้นให้ทั่ว(จะเห็นผลมากเมื่อฉีดโดนตัวแมลง) 2-3 ครั้ง ทุกๆ 10-15 วัน อะกรีเบสท์ พลัส จะรบกวนแมลงปากดูด และฟื้นฟูต้นโทรม แตกยอดใหม่หลังแมลงถูกกำจัดแล้ว